Book review: Duizend stukjes van jou

Auteur: Claudia Gray

Uitgeverij: HarperCollins

Pagina’s (in het Nederlands): 333

Originele titel (in het Engels): ‘A thousand pieces of you’

Genre: Young Adult

Mijn score:

 

Sinds ik ben begonnen met deze blog, en me als gevolg ook heb verdiept in de community van het (boek)bloggen, is mijn boekenverlanglijstje drastisch gegroeid. Op mijn feed vind ik ongeveer wel elke dag één of meerdere recensies terug. Soms over hetzelfde boek, soms over vier verschillende boeken. Een tijdje geleden zag ik dan ook de ene na de andere recensie van ‘Duizend stukjes van jou’ passeren en mijn interesse werd gepiekt. Tijdens mijn laatste tripje naar de Fnac maakte deze titel dan ook deel uit van mijn boekenbuit.

De prachtige cover vond al snel een plaatsje op mijn nachtkastje want dat is tegenwoordig nog de enige manier dat ik tijd vind om te lezen: vlak voor het slapengaan. Van de recensies wist ik dat dit boek een beetje een Sci-Fi tintje had aangezien het ging over parallelle dimensies. Als fervente Fantasy lezer besloot ik dan ook maar even mijn horizon te verbreden. De schrijver in me was dan weer zeer nieuwsgierig naar de uitwerking van die verschillende dimensies.

‘De ouders van Marguerite Caine zijn beroemde baanbrekende wetenschappers. Hun laatste uitvinding? De Vuurvogel, een apparaatje waarmee je tussen verschillende dimensies kunt reizen en het lichaam kunt overnemen van je andere ik in een parallel universum. Het klinkt als sciencefiction, maar voor Marguerite is het realiteit. Helemaal wanneer haar vader wordt vermoord en de moordenaar – de briljante onderzoeksassistente Paul – naar een andere dimensie vlucht. Ze twijfelt geen moment en gaat acht hem aan… In de dimensies waarin ze terechtkomt –futuristisch Londen, keizerlijk Rusland, een wereld die grotendeels onder water staat- komt ze verschillende versies tegen van Paul en gaat ze steeds sterker in zijn onschuld geloven. Stukje bij beetje ontdekt ze dat de waarheid over haar vaders dood beangstigender is dan ze ooit had kunnen denken…’ – flaptekst ‘Duizend stukjes van jou’ –

Nog voordat ik de eerste pagina had gelezen, was de persoonlijke link met het verhaal er enigszins al. De naam van het hoofdpersonage Marguerite is namelijk de Engelse versie van de naam van mijn oma. In het verhaal zelf wordt ze dan weer vaak door Theo ‘Meg’ genoemd wat ook een bijnaam van mezelf is. Het feit dat Marguerite haar vader verliest raakte dan weer een gevoelige snaar omdat ik exact weet hoe dat verlies aanvoelt.

Doorheen het verhaal zien we alles door de ogen van Marguerite. Je ontdekt als het ware de waarheid over Paul samen met haar wat er voor zorgt dat je pagina na pagina je opinie over hem aanpast net zoals Marguerite doet in het verhaal. De liefdesdriehoek vond ik een beetje onnodig maar niet storend. Marguerite is namelijk vrij snel zeker van haar keuze en de twee jongens in de driehoek leggen zich ook neer bij haar keuze zonder een oorlog te ontketenen.

Van de bezochte dimensies is keizerlijk Rusland toch stiekem mijn favoriet. Nu ja, stiekem… Ik ben nogal een fan van Anastasia. Aangezien Marguerite hier de meeste tijd doorbrengt voelt deze dimensie aan als degene die het beste is uitgewerkt. Ook was het leuk om hier en daar enkele historische feiten door de woorden heen te ontdekken.

De kronkeling van de verhaallijn was voor mij nogal voorspelbaar… Het is een vloek die ik deel met mijn mama. Negen van de tien keer weten we hoe een boek/serie/film gaat eindigen na de eerste tien minuten. Er was één puntje dat ik niet had zien aankomen. Voor de rest was het de fluistering van ‘I knew it’.

Al bij al heb ik toch genoten van dit verhaal en ben ik best wel nieuwsgierig naar het vervolg ‘Tienduizend hemels boven jou’ dat in augustus zal verschijnen. Mijn score – en dat met mijn nieuwe en gepersonaliseerde scoresysteem – bedraagt dan ook 3,5 quills. De technische praat hier en daar niet meegerekend is het een heerlijk boek om tussendoor te lezen.